3 weken Bonaire

3 weken Bonaire alweer! Maar hoe is het nu echt op Bonaire?
Het wordt elke dag leuker! Natuurlijk moeten we wennen! De eerste dagen konden we niet eens ons huis in 1 keer terugvinden, nu kunnen we beide vanuit verschillende punten ons huis in wel in 1 keer terugvinden. Gelukkig is ons volgende huis niet ver van waar we nu wonen, dat maakt van de terugrit geen zoektocht.
De blaffende honden s'nachts heb ik in ieder geval geaccepteerd als omgevingsgeluid, Leo heeft daar soms wat meer moeite mee, zeker wanneer het in combinatie met radiogeluid is. Dus dat is dan soms niet leuk, maar dat heb je ook in NL, niet slechter niet beter.
Deze week moest ik tanken en pinnen en deed ik een poging bij een geldautomaat waarvan het scherm zeer slecht leesbaar was door de zon. Maar toen ik de transactie definitief wilde maken zag ik iets staan over 50 USD kosten voor de opname..WATTTT ik meteen de transactie afgebroken en het besluit genomen om dan eerst maar te gaan tanken. Het tanken is voor mij al een avontuur op zich, zeker omdat ik tanken niet als hobby categoriseer....noodzakelijk kwaad... Want welke pomp moet je hebben, hoe werkt het, hoe betaal je... Maar goed, ik naar het pompstation waar Leo ook al een keer had getankt (beetje bekend) gevraagd welke brandstof ik moest kiezen, die met het gele handvat, oke.. en op Push drukken, Doe ik: dus ik tanken...dat ging goed... toen moest ik betalen... op de een of andere manier wilde mijn bankpas daar niet...Klotsende oksels natuurlijk, maar de mevrouw aan de kassa bleef heel vriendelijk...als ik een ID achterliet, kon ik dichtbij wel even gaan pinnen. Gelukkig was er dichtbij ook een andere geldautomaat van een andere bank, in een aparte ruimte. Daar werden gelukkig geen gekke kosten in rekening gebracht en ik snel weer terug. De mevrouw aan de kassa bleef vriendelijk en zeer begripvol. Toen ik weg reed, zwaaiden we als oude vriendinnetjes naar elkaar. Dat geeft een mooi gevoel over de mensen hier, maar ook over jezelf.
Maar we zijn hier nog maar 3 weken, dat betekent dat we nog veel moeten regelen, zoals een verblijfsvergunning...inmiddels stap 2 in het proces gezet, stap 1 was het maken van de afspraak, stap 2 het aanvraag van de verblijfsvergunning. Nu mogen we ongeveer 6 weken wachten op de vergunning om de sedula (verblijfsvergunning Bonaire) aan te vragen. Dit alles maakt, met het wachten op de container en het rondmaken van de huur van onze volgende woning, dat we nog niet in de fase van echt wonen geraken. Natuurlijk geeft dat soms spanningen, maar we zijn al zo lang een goed setje, dat we dit ook weer te boven komen. Gisteravond hebben we samen Papiamentu geoefend en dat was soms zo grappig, dat we samen giechelend op de porch zaten. Wat het leven hier dan toch zo mooi maakt is dat wij gistermiddag, na het werk van Leo nog even lekker gezwommen hebben in de zee. Op dezelfde plek als vorig weekend. Weer de pelikaan: Hooooiiiii en de scholen visjes, maar ook een Barracuda..WATTTTT een Barracuda...,ik had plots heel veel zin om uit het water te gaan en lekker op het strand te gaan zitten. Bedankt Berend de Bruin!!!! Maar de ervaring is geweldig: zit je daar op het strand met je billen in het zand en je voetjes in het water, met de oceaan voor je en zie je de zon langzaam in de zee aan het zakken. Dat geeft zo'n rijk en ontspannen gevoel, dan begrijp je de Bonairianen, waarom je overal druk over maken, als je dit elke dag tot je beschikking hebt...Dat is goed voor ons, Leo de Streber en Marjan het vuurvretertje.. Vanavond gaan we even een Borreltje doen met een collega van Leo, een nieuwe stap in ons Caribisch bestaan! En dan lekker weekend vieren en dat komt zeker goed, mooi weer, heerlijk zee water, gezellige sfeer. Geen ijzel, geen sneeuw, geen code oranje! oooh wat zijn wij blij dat we NU hier zijn!

Ik zeg Ayo en Pasa un dushi wikent!!!