Wild West in " de West"

Lieve lezers, er is alweer bijna anderhalve maand voorbij en Leo en ik zijn alweer 11 maand op het eiland.

In november ben ik in Nederland geweest, maar liefst 3 en halve week! Dat was heel fijn en mijn lieve moedertje werd 86 jaar, dan kon ik daar ook even bij zijn. Leo was in mijn afwezigheid 2 weken op de bovenwinden en dat was ook een beetje de reden waarom ik naar Nederland ben gegaan. De terugweg was heel gezellig, want mijn lieve zus Diny en haar dochter Wendy reisden met mij mee terug. Viel ik niet meteen in een "gat'. We hebben het samen heel gezellig! Maar daar wilde ik vandaag niet over schrijven. Vaak krijg ik de vraag, hoe is het met de criminaliteit en voel je je wel veilig wanneer je alleen bent. Om een beschouwend en helder verhaal te kunnen schrijven, is een persoonlijke ervaring met criminaliteit onontbeerlijk en daar heb ik dan ook op gewacht. Maar eerst wat algemene gebeurtenissen. Over het algemeen voelen wij ons veilig op het eiland en zeker in ons huis. Zoals ik ook al meldde in het vorige blog, hebben wij onlangs wel een automatisch pistool gehoord en ja die werd gebruikt in de wijk voor ons. Via deze link kunnen jullie er meer over lezen:
http://www.politiecn.com/index.phpoption=com_content&view=article&id=2648%3A2015-10-22-19-12-41&catid=39%3Apersberichten&Itemid=122〈=nl

Best spannend...En de afgelopen tijd heb ik op Facebook de nodige filmpjes van de KPCN (korps Politie Caribisch Nederland) http://www.politiecn.com van inbraken bij bedrijven voorbij zien komen. Af en toe een roofovervalletje.. Ja ik kan er natuurlijk heel dramatisch over doen, maar dit soort dingen gebeuren natuurlijk overal dus ook op Bonaire, maar was altijd ver van ons bed. Tot gistermiddag..: Wij kwamen terug van een dagje heerlijk vertoeven bij de HangOutbar bij Sorobon. Bij thuiskomst nog niets in de gaten. Totdat Wendy haar telefoonoplader en de kleine ba-co van ikea miste in de logeerkamer. Laptop lag nog op zijn plek, alle andere waardevolle zaken waren er ook. Dus Leo en ik dachten eerst, nah die meisjes moeten beter zoeken...Totdat Diny ook een tas niet kon vinden, waarin haar fototoestel, trouwring en horloge zaten. En vervolgens haar e-reader en ipod mini. Dat was NIET LEUK! Dus de politie maar gebeld, die kwamen eraan, want ze waren al in de buurt bij een andere inbraak... Met 2 vrouwen en 1 man sterk kwam de politie bij ons het onderzoek doen. Deze ervaring was helend, want de hermandad nam de tijd om het onderzoek te doen en waren heel vriendelijk. Leo kwam erachter dat hij zijn Ikeawaterpomptang ook kwijt was, nou die is teruggevonden....bij de andere inbraak en lag bij de politie in de auto. Nadat de politie weg was, gingen we eerst maar eens eten en een beetje bijkomen. Echt geen leuke ervaring, zeker niet wanneer je gasten vooral de sjaak zijn. Maar dan ga je in alle rust nog eens je huis doorlopen en ja hoor! hebben ze de drie duurste flessen drank meegenomen..Gekkies, laptop laten liggen...drank mee, ze hadden vast dorst.. Vanmiddag kwamen we erachter dat wij ook nog een horloge missen, die Leo hier net had aangeschaft.
Vanochtend is de politie opnieuw langs geweest om nog wat zaken te checken en hebben nog een paar keer gebeld voor aanvullende vragen. Het zou wat efficiënter kunnen, maar het geeft ons wel een goed gevoel, wij zijn serieus genomen! Ons beeld van de inbrekers is dat ze kleine spullen en cash zochten, waarmee ze snel konden scoren en dat ze dorstig waren, vanwege de meegenomen drank, maar waarschijnlijk jonge jongens..
Vandaag is een dag van regelen, nieuw slot op de deur, politie komt om 16.00 uur wederom langs, maar nu met de aangifte. Dan moet ik Leo naar het werk brengen en weer ophalen. Extra papiamentules, Wendy naar haar duik brengen en weer ophalen, boodschapjes doen. Kortom weer zo druk als een klein baasje. Dan zijn er ook nog mannen om het huis om het ijzeren hek een nieuwe verflaag te voorzien. Ook al ben je thuis, dan nog is er altijd wat te beleven.

Morgen en Zaterdag gaan we nog lekker even op pad met zijn drieën of vieren en dan moeten we helaas zaterdagavonds alweer afscheidnemen van mijn lieve zus en haar lieve dochter..

Deze keer geen hilarisch verhaal helaas, maar ga er maar vanuit dat dat een volgende keer er vast en zeker weer een gezellig verhaal gaat komen!

Saludo Kordial!

Marjan