De week doormidden zagen

He he, ik kan bijna de Leoloze week doormidden zagen, want het is alweer woensdag. Nou heeft Riet Wolters toch wel een beetje gelijk gekregen, dat het best wel saai is, zo zonder Leo.. Maar dat wil ik natuurlijk niet zomaar toegeven. De zondag klungel je nog wel een beetje gelukkig alleen aan en zoals verteld naar de kerk, voor het broodnodige geestelijke voer, maar op de maandag begint het dan toch alweer een beetje te vervelen.. Overdag nog niet, maar s'avonds wel. Want een vriendelijk woord, of na een dag zwijgen, uberhaupt een woordje spreken is dan wel welkom.. Dan is het wel heel fijn om in de huidige tijd te leven, ware het niet dat heel Nederland op 1 oor ligt terwijl ik enorme behoefte heb aan menselijke contact. Gelukkig heb ik dan of nachtmensen of mijn Canadian Friend Jean Turner tot beschikking om even bij te kletsen.
Verder mag ik 4 dagen naar de meubelwinkel om een deelbetaling te doen voor de aangekochte meubels, want je kunt per dag maar maximaal 500 USD per pin betalen (ja of iets meer, detail..)..gelukkig werkt in de winkel een heel aardige mevrouw, met wie ik een heel gezellige praatje kan maken. We hebben inmiddels het zwarte Pietenprobleem al opgelost, überhaupt alle Raciale kwesties wanneer het aan ons zou liggen en vandaag de oplossing voor de kwesties in de katholieke kerk. Ik voorzie een politieke carrière op Bonaire..;-P. Vanochtend ook weer de wekelijkse les Papiamentu. Ook altijd een leuke bezigheid. Naar aanleiding van het zinnetje dat ik in het Papiamentu had gemaakt: M'a traha na Rabobank pa binti seis aña. Fo'i aña pasá mi ta studiando.. sprak zij mij na de les aan. Mag ik vragen heeft u (ja op Bonaire blijf je heel lang u) 26 jaar bij de Rabobank gewerkt. Dat klopt, nou zij en haar man hadden een aantal plannen, waarover ik verder niet zal uitweiden, maar wellicht kan mijn bankkennis nog van toepassing zijn. Haar echtgenoot is altijd werkzaam geweest in de vliegtuigbusiness (Vliegtuigwerkbouwkundige) en heeft plannen voor een opleiding te organiseren voor vliegtuigmecaniciens (o.i.d.) (Johannes Buter, ik zie mogelijkheden :-))...
Hartstikke leuk, kreeg ik wel energie van.

Nu zullen jullie je afvragen, maar het contact met Leo, hoe gaat dat dan. Zonder al te erg uit de school te klappen, Leo is via de What's app en telefoon nogal kort van stof...Bovendien was het internet op Saba niet geweldig, dus wat hij allemaal meegemaakt heeft, dat zal hij later wellicht zelf vertellen. De landing op Saba had zondag nog wel wat voeten in de aarde, want de 1e keer was de wind te gevaarlijk om te landen... dus weer terug naar st. Maarten en een uurtje later een nieuwe poging...die is wel gelukt. Vandaag is hij naar St. Eustacius gevlogen en daar is hij veilig geland, want ik heb inmiddels een kort maar krachtig berichtje van hem ontvangen:Geland op Statia... Daar moet ik het mee doen. Ik ben het van hem gewend hoor. Vroeger, voor de jonge lezers, bestond er nog geen Social media of computers zoals wij die nu kennen. En schreven wij elkaar brieven.. Leo kwam niet verder dan 1 kantje met het hoogstnodige, terwijl ik (natuurlijk) proza op 6 kantjes wist te produceren..Zo ik ga weer door met zaken regelen en mezelf bezighouden!

Kumindá tur hende pa mi!